Familieportret Buhk - de Jager

ZOV-04305

schildering, schilderij

Familieportret Buhk-de Jager. Afgebeeld zijn Hermann Buhk, zijn vrouw Elisabeth Johanna Albertina de Jager (1824-1886) en hun dochtertje Bartha Wilhelmina ('Minna' 1844-1867). Echtgenote Elisabeth is zittend op een stoel afgebeeld, gekleed in een wijnrode fluwelen japon met een brede geplooide wit kanten kraag. In de halspunt een grote lichtcreme strik met in het knooppunt een gouden broche met edelstenen. Ze heeft donkerbruin haar, wat is opgestoken. Om de naar voren liggende rechterarm heeft ze twee armbanden om de benedenarm. Met de vingers van de rechterhand houdt ze de linkerhand vast van haar dochtertje Bartha, dat tegen haar kniën aangeleund staat, met haar rechterarm gebogen naar boven. Dit meisje is gekleed in een blauwe jurk met een wijde ronde hals. Links op de bovenkant van de jurk draagt zij een rose bloem als corsage. Ze heeft donkerbruin haar.
Achter moeder en dochter staat vader Hermann Buhk, met zijn rechterarm achter de vrouw op de stoel geleund, tevens met de rechterhand een sigaar vasthoudend. De linkerarm gebogen voor het lichaam. Hij is gekleed in een donker kostuum, waaronder een wit geborduurd vest en daaronder een wit hemd, met een wit strikje om de opstaande boord met kleine omgeslagen puntjes. Aan de linkerzijde van het schilderij een donkerrood fluwelen gordijn. Het schilderij is niet gesigneerd. Hermann Buhk was rumstoker op plantage 't Merveille in Suriname.
De plantage ’t Merveille (in het Sranantongo: Adjaka) werd in 1700 door Albertus Abraham van Heist (1705-1754) aan de Suriname-rivier gesticht en vernoemd naar zijn tweede vrouw, Pirna de Merveille. Van Heijst overleed kort na de stichting van de plantage, zodat zij het eigendom verwierf. De plantage lag tussen de Suriname-rivier en een zijrivier, de Paulus Kreek, en grensde aan plantage Maagdenburg. ’t Merveille telde 1800 akkers en was ongeveer 775 hectare groot. In 1744 werkten er 107 tot slaaf gemaakte mensen die koffie en suiker verbouwden. ’t Merveille werd later alleen suikerplantage. Rond 1845 leefden er 222 tot slaaf gemaakte mensen op Merveille. Ten tijde van de afschaffing in 1863 leefden er 142 tot slaaf gemaakte mensen op ’t Merveille. De plantage heeft na 1863 (de emancipatie van de tot slaaf gemaakten) geen contractarbeiders aangeworven en is waarschijnlijk spoedig buiten gebruik gesteld.
[Bron: Slieker, George. 'Suiker, zoet met een bittere bijsmaak', in Zaans Erfgoed, nr. 47 2013]

circa 1850 - circa 1850

olieverf, textiel (drager), vurenhout (lijst), verguld (lijst)

Object in vaste opstelling